معنی بابل پشت در لغت نامه دهخدا

یکی از نواحی مشهدسر. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 116 قسمت انگلیسی چ قاهره 1342 هجری قمری). دهی از دهستان پازوار بخش بابلسر شهرستان بابل در 3هزارگزی جنوب بابلسر، کنار شوسۀ بابل به بابلسر. دشت، معتدل مرطوب، مالاریائی. دارای 515 تن سکنه. آب آن از چاه است. محصول آن صیفی، پنبه، غلات، کنجد و شغل اهالی زراعت است. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)